یادداشت محمد مهدی قربانی

        متأسفانه این داستان هرچی جلوتر میره نویسنده سوژه های خودش رو از دست میده و برنامه ای نداره که داستان رو جذاب یا حتی برای کپچر یکی مونده به آخر نفس گیر کنه.
کلمات عربی رندوم بسیاری درش بکار رفته که جالب نیست، انگار فرانک هربرت یه فرهنگ لغت عربی پیدا کرده و هر از چند گاهی یه کلمه بی معنی عربی به کار می‌بره.
درکل از این رمان راضی نبودم، ای کاش به پایان مسیحای تلماسه بسنده می‌کرد و ادامه نمی‌داد.