یادداشت طه

                مواجه‌ی نخست من با این کتاب حدود سه سال پیش بود. اگر چه آن زمان هم کتاب مرا درربود اما چندان نمی‌توانستم آن را بفهمم.
به نظرم فهم این کتاب دستکم دو پیش‌نیاز دارد:
۱) آشنایی با عهدین(دستکم باید قسمت‌هایی از عهد جدید و عتیق را خوانده باشید و با زبانش آشنا باشید).

۲) به لحاظ درونی/روحی هم باید در شرایط خاصی باشید. بی‌پرده بگم باید عمیقاً درگیر مسأله‌ی معنای زندگی باشید.

اگر کتاب را می‌خوانید و با آنچه نیچه می‌گوید نمی‌توانید هم‌ذات‌پنداری کنید پیشنهاد می‌کنم که همان‌جا کتاب را ببندید.
چنین گفت زرتشت از آن دسته کتاب‌هایی است که خواندن‌اش بیش از آنکه به اطلاعات پیشین شما مرتبط باشد به حال درونی‌تان مرتبط است.
باید یک دوره بی‌معنایی شدید و ملال را تجربه کرده باشید و کاملا از درون تهی شده باشید تا به کتاب راه یابید و با آن همدلی کنید.