یادداشت فائزه احمدی

چهل نامه ی کوتاه به همسرم
        مختصر می‌گویم؛ بوسیدنی   بود و خوش قواره. لطیف مانند لمس کردن دستان نوزادی  که  چند ساعتی‌ست مهمان دنیا شده و گاهی زبر و شکننده مثل بغض‌های  نیمه‌شب. درست مانند زیر و زَبَر زندگی. 
      
10

8

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.