یادداشت پارمیدا

                این کتاب در مورد مشکلات ریز و درشت زنانی است که در حکومت‌های کمونیستی اتحاد جماهیر شوروی زندگی می‌کردند.
از مشکلات کاری و خانوادگی، مشکلات مسکن تا نایابی پودر لباسشویی و دستمال توالت.
مشخص است که کتاب رسالتی فراتر از این دارد؛ بیان ناکارآمدی کمونیسم و ثمره‌ی کاملا متفاوت آن از مانیفست‌های خوش‌‌رنگ و لعاب و سخن‌پردازی‌های حاکمان و سران حزب.
اسم شاد کتاب شاید این تصور را القا کند که قرار است با خوشی‌های بعد از انقلاب‌های ۱۹۸۹ مواجه شویم اما سراسر کتاب تاریک و سوزناک است. در جایی از کتاب می‌خوانیم: 
《واقعیت این است که کمونیسم هنوز به جای خود باقی است؛ کمونیسم هنوز در رفتار مردم، حالت چهره‌شان، و طرز فکرشان تداوم دارد.》
می‌خواهم در پرانتز اضافه کنم که با سقوط یک حکومت تغییر به‌وجود نمی‌آید بلکه اصلاحات بعد از انقلاب است که باعث دگرگونی می‌شود. در غیر این صورت فقط قدرت‌ها جابه‌جا شده‌است.