یادداشت سیده سارا حسینی

                کتاب خوب و البته غم‌انگیزیه. شخصیت‌ها خوب توصیف شده‌ن. من معمولا وقتی که تعداد شخصیت‌های کتاب زیاد باشه، یادم میره که کی به کیه ولی موقع خوندن کلبه‌ی عمو تام این مشکل رو نداشتم. اما داستان پراکنده‌ست و اواخرش با سرعت خیلی بیشتری پیش میره و یهویی تموم میشه؛ نسبت به بیشتر داستان که جزئیات و توصیف‌های زیادی داره.
        
(0/1000)

نظرات

نوجوون بودم که زنداییم این کتابو بهم هدیه داد... از اون موقع هزااار بار خوندمش و هزااار بار دم مردن ایونجلین و عمو تام وگریه کردم 😅😄 اصن انگار کهنه نمیشه...
1
منم با مردن اونجلین گریه کردم :") ولی احتمالا جزو کتاب‌هایی که بعدا بخوام دوباره بخونم نباشه...