یادداشت محمد علی شفیعی

                مدتیه ذهنم بد جور درگیر مسئله ی مرگ هستش، این کتاب هم کمک کرد بیشتر بهش فکر کنم، از یک بعد مرگ رو بررسی کرده بود، از بعد این دنیایی، یعنی چیکار کنیم برای این دنیا از فرصتهامون بیشتر استفاده کنیم، ولی مرگ ابعاد دیگه ای هم داره که باید بهش فکر بشه و بهش پرداخته بشه، هر چند میشه گفت اگر بخوایم فقط این دنیایی نگاه کنیم، بررسی کتاب در حد یک رمان جمع و جور، بررسی خوب و پرداخت خوبی داشت...
نمی دونم چرا این آدمهای اهل فکر و نایس و مامانی تهش یهودی هستن تو داستانها، اتفاقیه؟