یادداشت آروشا دهقان

        یک کتاب گفت‌وگو محور
و خب راستش کتاب‌های اینجوری چندان باب میل من نیست. اگر چالش بهخوان نبود احتمالا هرگز سراغش نمی‌رفتم.
کتابی هم نیست که به همه پیشنهادش کنم چون سلیقه‌ی مطالعاتی خاصی رو می‌طلبه. یعنی یا باید دریابندری‌فَن باشید، یا ژانر مورد علاقه‌تون گفت‌وگو باشه یا از این‌هایی باشید که می‌خواید ادای آدم‌های فرهیخته رو دربیارید و ژست پای ثابت‌های کافه نادری دهه‌ی سی و چهل خورشیدی رو بگیرید(#ادایی)!

نمیگم فاجعه بود. نمیگم دوست‌نداشتنی بود. میشه چندتا تیکه از توش پیدا کنم که خیلی دوست داشتنیه اما در مجموع، حوصله‌م رو سر میبره.