یادداشت افشین

        شاید طولانی‌ترین کتابی که در حوزه دفاع مقدس خواندم بود و بیشترین روایت را از جزئیات  عملیات‌های مختلف، به خصوص در حوزه‌های مربوط به اطلاعات و فرماندهی داشت. خواندن کتاب نه سخت بود نه آسان و زمان زیادی برد، روزی 10 صفحه حدودا می‌خواندم اما واقعا دوست داشتم بیشتر با این مردان از خود گذشته روزگار آشنا شوم. مردانی که وقتی به جبهه رفتند نوجوانی بیش نبودند و آنجا بزرگ شدند، 8 سال از بهترین سال‌های عمرشان را جان بر کف گذراندند و با روحیه عاشورایی از وطن و اعتقادشان دفاع کردند.
روایت‌های این کتاب خیلی بهتر توانست به من نشان دهد که سینما تا الان فقط کلوزآپ هایی از دفاع مقدس را به ما نمایش داده و دیدن لانگ شات دفاع مقدس بسیار سخت است و همین مرا به مطالعه بیشتر در این حوزه علاقه‌مند کرده. به نظر می‌رسد ما هنوز با همان مسائلی درگیر هستیم که  در 8 سال دفاع مقدس جبهه وجود داشت.
خداوند به آقای رضایی اجر بدهد و او را با رفقای شهیدش همنشین کند.
اما نگارش کتاب چند ضعف هم داشت. جزئیاتی از مناطق عملیاتی ذکر می‌شد که بهتر بود حداقل یک نقشه یا تصویر مناسب پیوست آن می‌شد. همچنین گذر زمان و عمر آقای رضایی در طول نوشته حس نشد و انگار این شخصیت خیلی بزرگ نشد، یک شخصیت داشت در طول هشت سال.