یادداشتی برای کتاب "وقتی دلی "

بعد از خواندن کتاب حس خوبی داشتم. 
حسی شبیه حس رها شدن
کتاب دوست داشتنی و دلنشینی بود.
خوشخوان و پرکشش بود.
نام مصعب بن عمیر، را تا قبل از اینکه این کتاب را بخوانم، نشنیده بودم. اولین پرچمدار اسلام. اولین بی کفن اسلام... چه شخصیت نابی ! 
من عاشق این شخصیت شدم که با همه ی زیبایی و ثروت و دارایی و رفاه و منزلت که در مکه داشت، اما هرگز اسیر جهالت و شهوت نشد. 
نگین جوانان مکه ، فقط به فرستاده خدا، پیامبر مهربانی ها دل سپرد. 
چشمانم خیس شدند وقتی به آن قسمت از کتاب رسیدم که پیامبر بالای پیکر خونین مصعب ایستاده بود. و وقتی دید کفن ندارد رو به جنازه گفت: "هنگامی که تو را در مکه می دیدم، از تو خوش لباس تر کسی نبود و حالا کفنی نیست تا بدنت را بپوشاند. " 
بعد به دستور پیامبر جنازه مصعب بدون کفن دفن شد. 
و شد اولین بی کفن اسلام. 
و سلام بر شهدای جنگ احد 

#وقتی_دلی