یادداشت

        خیلی خوب بود؛ خیلی!
از اون کتابا بود که حالم رو با مادری کردن خوش کرد...!
حس اینکه بفهمی توی یه سری چالش‌ها، تنها نیستی و آدم‌های زیادی بودن که شرایط الان تو رو داشتن و ازش به سلامت گذر کردن یا حتی هنوز باهاش دست و پنجه نرم میکنن، به آدم حس اطمینان میده.
وقتی میدیدم اون حس و حال معنوی‌ای که توی بارداری برای خودم ساخته بودم -که هر ماه حداقل یک دور قرآن رو میخوندم یا زیارتم پابرجا و مرتب بود یا نمازهام با آرامش و اول وقت بودن- بعد از تولد دخترک رفته رفته کمرنگ شده بودن؛ حالم از بندگی کردنم به هم می‌خورد اما تازه دارم به این میرسم که با قدم‌های کوچولو کوچولو، میشه اوضاع رو به راه‌تر بشه...!
خلاصه که، خوندن این کتاب رو به همه، مخصوصا به مامان اولی‌ها، پیشنهاد میکنم.