یادداشت حنانه علی پور

                قاشق چایخوری اولین کتابیه که از آقای مرادی کرمانی خوندم.
قبلش فکر میکردم فضای همه کتابهاشون شبیه سریال قصه های مجیده ولی اصلا اینطور نبود.
این کتاب داستان کوتاهه،بعضی داستانا دو صفحه ای و بعضی  بیست سی صفحه ای . نقطه اشتراک داستانا به نظرم این بود که دو سه صفحه اول خودت باید داستان رو کشف کنی . نویسنده تلاشی نمیکنه که پیشینه ی شخصیت ها رو برات شرح بده . انگاری یهویی و بی مقدمه وارد زندگیشون میشی. 
به کسایی که میخوان تو یه روز خودشونو جای سی چهل تا آدم مختلف از گذشته و حال و آینده بذارن پیشنهاد میشه.