یادداشت مجید فولادی

        یادش بخیر .اولین  کتابی بود ک خوندمش 😅. چقدر زیر جملاتش اون سالا خط میکشیدم و میگفت واو...ولی بعدها برام خنده دار شد. درسته که کتابش یه جوریه . و من به دوستان اهل کتاب پیشنهادش نمیکنم،اما با گارد ذهنی باهاش برخورد نمیکنم. اون سال ها بهم کمک کرد که ذهنیتم رو تمیز تر بکنم و شکر گذار داشتهام باشم. ولی خب ذهنیت تو بتونییی تو میتووونییی هم داد که... . اما اون روی ذهن اروم و شکر گذارش بهم برای گذر از اون مقطع کمک کرد. حرفم اینه که بعضی ها انقدر اوضاع روحیشون متاسفانه خرابه که اگ چیزی حتی یه ذره بتونه حالشونو خوب بکنه، ازشون نباید دریغ کنیم، و بزاریم همین کتاب ها رو هم بخونن.شاید توی مسیر باگ هاشم متوجه شدن و با کتابای درست تری پوشوندنش.  این کتاب رو به جماعت کتابخوان ها پیشنهاد نمیکنم ، اما برای کسانی که ذره ای میخوان حالشون شروع به بهبودی بکنه و شروعی برای کتاب خوندن باشه پیشنهاد میکنم.