یادداشت حسین

                وقتی چند هفته پیش، برای هزارمین بار شروع کردم به خوندنِ دوباره مجموعه، چند سالی میشد که نخونده بودم... فکر نمی کردم حس های قوی گذشته مونده باشن.
ولی مونده بودن. اونقدر موقع خوندمش احساساتی شدم، خندیدم، تعجب کردم، شگفت زده شدم و اشک ریختم که برای خودم هم شگفت آور بود.
مثل اینکه نمیشه هری پاتر رو کنار گذاشت. هرقدر هم شاهکارهای بزرگ بخونیم، هرقدر از برادران کارامازوف و جنگ آخر زمان و در جستجوی زمان از دست رفته حرف بزنیم، همیشه هری پاتر هست که خوندنش برای بار هزارم هم لبریز از تجربه و جادو باشه...