یادداشت علیرضا نوریان

        صالح‌علا عجیب و شیرین است. می‌شود گفت که جان است. واژه‌های تازه‌اش از واژه‌های فرهنگستان جذاب‌تر است. توصیف‌ش از ملال و راضی نشدن انسان، عمیق است. اینکه سعی می‌کند هر چیزی را هر روز برای اولین بار ببیند فوق العاده است. نوشته‌هایش امید بخش است. آزرده خاطر شدندش دلکش است. آنقدر نگاهش به دنیا مال خودش است که می‌شود گفت در دنیای دیگری زندگی می‌کند. نمی‌دانم، احساس می‌کنم یک ربطی بین این دنیا، کودکی و عالم ناز وجود دارد. دنیای صالح‌علا را دوست دارم و ای کاش من هم می‌توانستم در این دنیا زندگی کنم.