یادداشت عاطفه رزمی

                در نگاه اول این کتاب واقعا به نظر من ایده‌آل بود. پاسخی جامع به یک دغدغه‌ی فکری مهم. اینکه از نظر دیگران چگونه هستیم و دیگران درباره‌ی ما چه فکر می‌کنند. برداشت من از خلاصه‌ی مختصر کتاب این بود که قرار است کتاب به من بگوید که چه تصویری از شخصیت انسان در ذهن دیگران وجود دارد و چگونه تفکر درباره‌ی این موضوع نباید به دغدغه‌‌ای عجیب تبدیل شود. سیر تفکری که من در کتاب شاهدش بودم، شروع خوبی داشت. اینکه چرا تفکر بقیه درباره‌ی من مهم است. اما در ادامه وقتی به قسمت راه‌حل‌ها رسیدم، کتاب باید اسم جدیدی برمی‌گزید. چیزی مانند تاریخ اضطراب وضعیت. اینکه در طی زمان چه تلاش‌هایی برای بهبود این وضعیت صورت گرفته و چه نتایجی داشته است، که لزوما نگاه نو و تازه‌ای در باب این مطلب ارائه نمی‌کند و متعاقب آن افراد درگیر این دغدغه کمک شایانی را به دست نمی‌آورند. در هر حال و با اینکه موارد ذکر شده درست و قابل تاملند، کتاب دیدگاه و طرز فکری متعادل با میزان صفحات و گفتمانش ارائه نمیکند. شاید همین راهکارها در تعداد صفحات بسیار کمتری هم قابلیت نشان ‌‌دادن خود را حفظ می‌کردند.