یادداشت 𝐕

        در راه سفر شروع به خواندنش کردم. 
با گروهی از دوستان توی راه. 
لا به لای صداها و شلوغی ها توی بیت ها غرق شدم. 
مثل یکی از بیت های کتاب
بغضم شکست و فرصت آهی نیافتم
از دست اشک بخت نگاهی نیافتم 
به خودم آمدم و دیدم اشک ها روی گونه ام جاری شدن
با این بیت
مگو خود را کنار دیگران تنها نمی بینی
تو تنهایی! فقط تنهایی خود را نمی بینی
یه بیت دیگه هم بود
دل کندم از کسی که از من دل بریده بود
صد بار پیش از این که خداحافظی کنیم