یادداشت سروش ناوی

        روزی نیست که به کانال دکتر یامین پور عزیز نگاه نکنم. قلم ایشان پر از حس مثبت حتی در تلخ ترینِ زمان هاست. نخل و نارنج را که می خواندم فکر می کردم شاید خاصیت زندگی شیخ انصاری است که آدم از خواندنش اینطور آرامش می گیرد اما مطالعه ارتداد و بعد از آن مطالب کانال ایشان به من ثابت کرد که این قلم پر تقوای دکتر یامین پور است که حتی زندگی پر تلاطم شیخ انصاری را،  حتی انقلاب شکست خورده را، حتی نبود شهید رئیسی و حتی این روزهای آشفته عرصه سیاست کشور را برایت به گونه ای ترسیم می کند که در عین تلخی، شیرین نیز باشد.
عربیکا سمبل این تلخی و شیرینی است. این سفرنامه جز به قلم یامین پور، تلخ تلخ تلخ بود.