یادداشت زهرا میکائیلی

        داستان از زبان پسر بچه‌ی بزرگتر روایت می‌شود. پدر و مادرش از هم جدا شده‌اند و او و برادرش پیش پدرشان زندگی می‌کنند. در ابتدا پسرک فکر می‌کند والدینش بخاطر اینکه او و برادرش با دسر شکلاتی خودشان و دیوار را کثیف کرده بودند، از هم جدا شده‌اند اما بعدتر مادر به او اطمینان می‌دهد که مشکلشان مربوط به بزرگترها بوده و هیچ ربطی به بچه‌ها نداشته. 

 تصاویر شاد و آرامش دهنده هستند و تصویر تلخی درست نمی‌کنند.
اما مطمئن نیستم چندان بدرد بچه‌های ایرانی بخورد چون مثلا فضای نگهداری از بچه‌ها در زمانی که پدر سرکار است خیلی جذاب و امن تصویر شده ولی چنین مهدهای خانگی در ایران وجود ندارد.
یا پدر و مادر خیلی رفتار آرام بخشی دارند و به بچه‌ها تاکید می‌کنند که "هردو" عاشق بچه‌هایشان هستند ولی من خیلی چنین فرهنگی را در خودمان "ندیده‌ام".


بهرحال در مجموع برای بچه‌ای که والدین‌اش از هم جدا شده‌اند ولی احترام همدیگر را حفظ می‌کنند کتاب خوبی است و احساس گناه را از کودک (درباره طلاق والدینش) دور می‌کند.