انسان برای اینکه بتونه خوب زندگی کنه باید همیشه حواسش به مرگ هم باشه. مرگ و آماده بودن برای اون می‌تونه ما رو به انسان بهتری تبدیل کنه. این کتاب یاد مرگ رو برای ما زنده می‌کنه و اینکه چطور به صورت ناگهانی یکی از دوست داشتنی ترین چهره های ورزشی و هنری ما دچار بیماری سرطان میشه و بعدش هم به رحمت خدا می‌ره.
نثر آقای صدر شیوا و جذاب است، اما در این کتاب دیگر خبری از آن هیاهو دیگر آثار نیست. غم جای انرژی را در این کتاب گرفته که کاملا تاثیر حال درونی آقای صدر در هنگام مریضی است.
اگر روحیات لطیف و حساسی دارید قطعا خوندن این کتاب شما رو اذیت می‌کنه، من وقت خوندنش توی مترو مجبور شدم کتاب رو ببندم و خوندنش رو به زمان دیگه ای واگذار کنم که آدم برای گریه کردن راحت باشه.