یادداشت مرتضی ناظمی

                سال های دبیرستان بود که تحت تاثیر تبلیغات شدید، مدرسه ما هم مسابقه کتاب خوانی گذاشت و همانجا بود که خواندمش.
اصولا باید بگم با کتاب رو به رو نیستید! کوچک ترین تلاشی برای بهبود ادبی متن صورت نگرفته. روایت بسیار جذاب رو سرد و کسل کننده به خواننده پرت میکنه (یه جور مثل نصیحت های زمخت پدربزرگا)... صفحه آرایی و طرح جلد هم برای زمان قاجاریه است🤦
خلاصه که نمیفهمم چرا اینقدر چاپ شده...
🍃به قول رضا امیرخانی عزیز این زندگی نامه های شهدایی که در حال چاپ هستن قابل توصیه به نخوندنن!!🍃

پ.ن: این هم یکی از صدها مثال ورود غیر حرفه ای و بدون تسلط بر تکنیک برادرای انقلابی به عرصه فرهنگه! 
طبیعیه که وقتی شخصیتِ متناسب تولید اثر فرهنگی رو ندارید چنین آثاری رو در کتاب و فیلم و رسانه خواهید ساخت!  استفاده ابزاری از چنین مقولاتی که اتفاقا بسیار تکرار شونده هم هستند ریشه در مواجهه ساده انگارانه شیش جیب پوشان ما با مدرنیته و فراورده های اونه.
        
(0/1000)

نظرات

در قالب نزدیک کردن ملت به شهدا، روز به روز دارن دورترشون میکنن
اینو قبول دارم که نشر ابراهیم هادی به بدترین وجه ممکن  داره این محتوا رو ارائه میده. اما خب اون طرف رو هم درنظر می‌گیرم که یه فرم بد در کنار یه محتوای خوب نشسته.
و اتفاقاً چیزی که برای بسیاری از خواننده ‌ها از جمله خود من مهمه، در درجه اول محتواست.
البته باز هم میگم، خوب بودن محتوا هیچ توجیهی برای خراب کردن فرم نداره.
2
چه عجب رخ نمایاندی شما
نیستی حَجی 
فرم و محتوا که قابل تفکیک نیست💁 
ریحانه

1403/02/16

 محتوا و درونمایه فوق العاده ست، ولی به بدترین نحو ممکن گردآوری و نگارش شده
اون زمان که فقط و فقط رمان های شهدارو میخوندم اینو نصفه رها کردم! 
بقیه کتابای این نشر هم همینطوریه
1
 خوبه که در مقابل خیل عظیم خوانندگانِ این کتب، تجربه هایی اینچنین هم روایت بشن.
گاهی درباره یک کتاب اینقدر غلو میشه که ادم میترسه نظرشو بگه حتی😅