یادداشت زهرا قمی کردی

        ماجرای پسری است به نام امیر. برای جور کردن خرج بیمارستان پدر مجبور می‌شود جاسوسی کند. داستان در دهه‌ی پنجاه می‌گذرد. مخاطب به طور نامحسوس، غیرمستقیم  و بدون جانب‌داری با انگیزه‌های انقلابی جوان‌های آن زمان آشنا می‌شود. 
کتاب در سیزده بخش و ۱۴۹ صفحه نوشته و نشر قدیانی آن را به چاپ رسانده است.
آثار خانم فاطمه نفری از آن دسته کتاب‌هایی است که گاهی خط قرمزها را رد می‌کند و این امر باعث می‌شود انسان در معرفی کتاب به نوجوان کمی دچار تردید شود.
از لحاظ تکنیک ، روابط علی و معلولی، شخصیت‌پردازی اثری قابل دفاع است هر چند نقدهایی هم به آن وارد است‌.
امیر، از آن دسته قهرمان‌هایی است که مخاطب را به خود علاقه‌مند می‌کند. پسری ساده‌دل اما درست‌کار.
تأمل کردن روی عاقبت کار، مهارتی است که این کتاب به درستی از طریق شخصیت اصلی به مخاطب انتقال می‌دهد.
اشاره به زلزله‌ی بوئین‌زهرا، پرداختن به شخصیت جهان‌پهلوان تختی از مواردی است که در بافت داستان تنیده شده و به جذابیت آن افزوده است.