کتاب خاطرات سفیر رو خیلی قبل تر از طریق وبلاگ شون خونده بودم و حسابی دوستش داشتم وقتی کتاب آمد سریع خریدم فکر کردم قرارست با چیزهای بیشتری مواجه شوم اما عینا همان مطالب وبلاگ بود حتی نثر آن تغییر نکرده بود!
کتاب خاطرات سفیر من رو یاد کتابهای شهدا میندازه کتاب های که آنقدر شخصیت شهید بی خطاست که نمی‌تونستم باهاشون ارتباط بگیرم و درونم حس بدی به خودم پیدا میکردم
و در این کتاب هم دقیقا همین اتفاق میوفته یعنی ما با یک قهرمان بی خطا مواجهیم که در تمام موقعیتها دست برتر رو داره و می‌دونه باید چکار کنم ما با موفقیتها فقط مواجه میشویم و این باعث میشه من مخاطب نتونم باهاش ارتباط برقرار کنم چون ما آدم‌های معمولی هستیم با سختی و آسانی با موفقیت و شکست...