یادداشت علیرضا بنیجانی
1400/11/11
درخشان! این آخرین نوشتهٔ حمیدرضا صدر همچون واپسین آواز قو بهترین پایان برای آثار این شخصیت دوستداشتنی بود. شیطنت و تیزبینیِ همیشگی صدر، حالا شکل تلخ و گزنده و صدالبته واقعگرایانهای گرفته و ما را در این آخرین سفر زندگی با احوال و تفکراتش همراه میکند. ما از اولین سرفههای تا سختترین روزها، زندگی حمیدرضا صدر را تجربه میکنیم و در انتها، روایت ماهها و ساعتها و دقیقههای پایانی عمر او را از زبان غزاله، دخترش میشنویم. بهشدت تأثیرگذار و بهشدت حسرتبرانگیز. یادش تا همیشه گرامی.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.