یادداشت حسنیه صالحان

                تا نصف این کتاب خواندم 😑 اصلا خوشم نیومد 
به نظرم یکنواخت بود و حوصله ام رو سر می برد . وسطای کتاب ، دیگه گذاشتمش کنار چون از خواندنش اصلا لذتی نمی بردم .
درباره دختری معصوم و تنها که از وقتی یادشه در یه آمفی تئاتر زندگی می کرده . نه اسم خودش رو می دونسته و نه فک و فامیلی داشته . یکی از نقاط قوت مومو این بود که می تونست مشکل همه رو با گوش دادن به حرف هاشون حل کنه . کار خاصی نمی کرده اما مشکل دیگران حل می شده .👌