یادداشت نیما اکبرخانی

        رعد در آسمان بی ابر را از روی همان جلدش می‌توان شناخت. همانجا نوشته تاریخ شفاهی مبارزه امنیتی با سازمان مجاهدین خلق.
کتاب بسیار خوب و روان و خوشخوانی ست و موقع خواندنش هم خیلی سخاوتمندانه کلی درس می دهد من باب شناخت شخصیت های مهم سیاسی از 1357 به بعد.
آدمی هایی را بهتر می بینید و می شناسید که اغلب در دوره ی حیات شما لااقل نفس کشیده اند و بسیاری دیگر هم که هنوز زنده هستند.
 نکته: 
اگر اطلاعات سیاسی و تاریخی از 1357 ندارید من حدس می زنم بخش زیادی از کتاب را درک نکنید و نفهمید مصاحبه شونده ها دارند چه می گویند و در باره چه کسانی صحبت می کنند. به عبارت دیگر اگر قصد شناخت سازمان مجاهدین خلق را دارید این کتاب مناسبی نیست. این بیشتر حواشی و اطراف کار را می گوید نه اصل روایت تاریخی را. حاشیه آن هم با زاویه ی دیدی به شدت تنگ و از پشت عینک امنیتی.
خلاصه به شدت توصیه می کنم اگر علاقه مند  این ژانر هستید از دستش ندهید.