بدون شک جزو عمیق‌ترین و خواندنی‌ترین رمانهای بود که تا به حال خواندم. قلم سامرست موام به گونه‌ای است که همچون برادران کارامازوف داستایفسکی، وقتی داستان را دنبال می‌کنی، فقط کرونولوژی نیست، بلکه اطلاعات پراکنده‌ای درباره دین، روابط انسانی و... ارائه می‌شود که جذابیت خواندن داستان را دو چندان می‌کند.