یادداشت عاطفه سادات قریشی

                سه فرزند دارم. در دورانی که هر لحظه منتظر اتفاقی پیش بینی نشده ایم. تهدید امنیت، کرونا، سرما و قطعی گاز و فشارهای اقتصادی گاهی کمرشکن. سختی های زندگی را وقتی مادر سه فرزند۸ و ۶ و یک و نیم ساله باشی، جور دیگری میفهمی. دل نگرانی از باب آینده فرزندانت، دلشوره از باب مادری تمام وقت نبودن، انرژی کافی نداشتن یا نگذاشتن برایشان، دلشوره در نسبت با خواسته های به حق و ناحقشان، محیطی که اثرات مثبت و منفی دارد.
اما مادر باشی و در دل جنگ سه روز بی اب و غذا در خانه ای محبوس باشی، مادر باشی و همراه همسر در تحمل شرایط ناامنی سهیم باشی، مادر باشی و امنیت زندگی در تهران و قم و شیراز را بگذاری و برای دلگرمی همسرت به زندگی در آبادان رضایت بدهی، مادر باشی و ساجده ات را قربانی کنی...

چقدر مادری هایمان باهم فرق دارند بانو