یادداشت عباسی

        به پیشنهاد همسرم خواندن این کتاب رو شروع کردم.اولین کتاب نویسنده که منتقدین بسیاری از کتاب تمجید کردند.
کتابی بود سرشار از احساساتی که مشرق زمین خوب می فهمد.سرشار از غم،دلتنگی،بغض در گلو .به شخصه در اثنای خواندن بغض کردم و غم را آنگونه که حسن،امیر و سهراب تجربه کرده بود را احساس کردم.
غمگین شدم به خاطر هزاره های جدا  افتاده از وطن خود یعنی ایران،برای ایران غمگین شدم.
متنفر تر شدم از طالب و طالبانیسم که چه بر سر خاک جدا شده از وطن-ایران- آورده و سوال بزرگ از کسانی که خود را دولت مرد اکنون ایران میدانند و  علاوه بر این که اکنون در مقابل طالبان سکوت می کنند بدتر از آن در مسیر به رسمیت شناختن اشغال افغانستان حرکت میکنند.