یادداشت سید امید حسینی
1402/12/13
سلام
این مجموعه رو یک بار کامل خوندم. حالا دوباره شروع کردم به خوندنش و باید بگم تا به حال از هیچ رمان فانتزی تا این حد لذت نبردم. با اینکه حجم کتاب زیاد بود به سرعت خوندمش. مگه میشه آدم با کالادین و شالان و دالینار همراه بشه و نخواد به سرعت بفهمه قراره چه اتفاقاتی رو پشت سر بذارن؟ قراره چه رازی کشف بشه؟
قطعا شخصیت مورد علاقه‌ام در این جلد کالادین بود. ارتباطش با سیل خیلی جذاب بود.
داستان کشش خیلی زیادی داشت. دنیا و سیستم جادویی خیلی خاص بودند. آرک هر سه شخصیت اصلی هر چی جلوتر میره جذاب‌تر میشه و نتیجه‌ی هر کدوم بسیار لذت‌بخش بود.
مثل رمان‌های دیگه‌ی سندرسون پایان شما رو میخکوب میکنه.
23
(0/1000)
نظرات
1402/12/14
این مجموعه رو بسیار بسیار زیاد دوست دارم... کلا فکر نمی‌کنم یه کار فانتزی دیگه به این قوت خونده باشم، و حتی شاید یه کار غیر فانتزی دیگه :) حالا نکته‌ش اینجاست که هر چی زیبایی و قوت تو این جلد اول دیدید چند برابر کنید برای جلدهای بعدی :) من خودم تا آخرین جلدی که اومده رو خوندم (یعنی جلد چهارم) و واقعا عالی بودن عالی... کالادین هم دقیقا شخصیت مورد علاقه منم هست، و این ارتباطی که با سیل داره حتی تو جلدهای بعد از اینم بهتر میشه... اصلا خیلی خوبه خیلی... کتاب کلی شخصیت فرعی دیگه‌م داره که آدم عاشقشون میشه و خوبیش اینه که تو جلدهای بعد سندرسون از زاویه‌دید اونا هم داستان رو تعریف میکنه که خیلی خوبه (کلا شخصیت‌پردازی بسیار قوی و متنوع یکی از نقاط قوت اصلی این کاره)
2
1402/12/14
موافقم من تا جلد دوم خوندم. الان دوباره دارم از اول می‌خونم. جلد سومم سفارش دادم که تا درگیر اینا هستم بیاد بخونم. قطعا شخصیت‌های فرعیش هم به خوبی پردازش شدند. این مسئله توی مه‌زاد عصر اول نبود. شخصیت‌های فرعی خیلی بهشون پرداخته نشده بود. البته که اون از رمان‌های اولیه سندرسون هست.
1