یادداشت کوثر فیروزآبادی

                همیشه پیش فرض ذهنیم از سلسله صفویه،یک سلسله هنرمند و خفن و همه چی تمومی بود،پس طبیعیه که بعد از خواندن این کتاب برم تو شوک.و بشینم به فکر کردن که واقعا کو درست،کو غلط؟
آخر به این نتیجه رسیدم که نه شنیده های قبلی‌م اطلاعات کاملی بودند،نه مطالب این کتاب.ببینید ما داریم درباره یک سلسله حکومتی حرف می زنیم،که قطع به یقین هم مزایایی داره هم معایبی.امکان نداره یک حکومت به اندازه حرف های کتاب های درسی و سازه های اصفهان خوش آب و رنگ و همه چی تموم باشه.اما به همون اندازه هم یک حکومتِ تا این حد فاسد و ضعیف که کتاب می فرمایند به نظر من چیز غیر قابل باوری میاد.مثلا قسمتی از کتاب،به اعتیاد جمعی مردم به تنباکو اشاره می کنه،و به واکنش شاه عباس که بلافاصله بیهوده بودن اون رو تشخیص داد و باهاش برخورد کرد!در حینی که برای خواهر گرامی تجاوز های اروپایی ها به ایران رو تعریف می کردم و دوتایی از دست شاه عباس می نالیدیم،این قسمت از کتاب و سرکوب کردن فساد واقعا برام جالب بود.و فکر کردم چطور کلیت حکومتی که پادشاهش قاطعیت برخورد با لذت های مضر رو داره،میتونه بردگی اروپایی ها رو کردن باشه؟این مزدوری و احتیاج به اروپای ها می‌تونه یکی از ایرادات نه چندان کوچکش باشه،ولی نمیتونه تمام کلیت اون و تشکیل بده.نمیگم اطلاعات کتاب صحیح نیست،ولی میگم می‌تونه تمام حقیقت هم نباشه.