کوبا برای من با فیدل کاسترو  تعریف میشد همیشه. چون پدرم همیشه درباره فیدل میگفت. اما رفتن به دل زندگی معمولی آدم های کوبا، نشستن پای میز غذاها و حرف هاشون صفای دیگه ای داره. ممنون آقای سباستین که سفرنامه ها با قلم شما از نثری خشک به روایتهایی مردمی و فرهنگی تبدیل شد.