یادداشت محمد

        🖋| میاندار، روایت واقعی از شهدا |

واقعیتش دیگر نه میلی داشتم برای خواندن کتب مربوط به شهدای مدافع حرم و نه روزی ام بود. اما قبل سفر خیلی چشمم به معرفی کتاب میاندار میخورد. در یک گروه کتابخوانی هم با قیمت مناسب دیدم و خریدم. حالا یا روزی من بود یا روزی شهید که همراه این روزهای سفر نجف بود و خواندم و یادش کردم. کتاب میاندار روایت زندگی شهید حسن عبدالله زاده، به زبان خودش است. حسن عبدالله زاده واقعی است و خودش را به اعتبار اینکه سردارزاده است سانسور نکرده است و نویسنده هم متعهد بوده به این روایت. شما با حسن عبدالهی در آسمان ها و معنویت فانتزی دور نمیزنید. در دعوای سر کلاس ها و تخس بازی هایش همراه هستید. همان لحظه ای که در جواب فحش معلمش به او میگوید "ننته" یا همان لحظه هایی که در جنگ به خاطر فحش های ناموسی فرمانده تیپ فاطمیون به سربازان روسی و پوتین میخندیده. حسن عبداللهی حتی جنگ را هم سانسور نمیکند. بله جنگ همیشه پیروزی و شجاعت نیست. ترس و فرار هم دارد. حسن عبداللهی از ترسیدن و زیرکار در رفتن سربازان و فرماندهان هم میگوید. هرچقدر این مدت به دلیل رویه رمانتیک سازی شهدا از واقعیت زندگی آنها فاصله گرفتیم و به دنبال محبوبیت سازی فیک بودیم، این مدل روایت مارا به آنها نزدیک میکند و محبوبیت واقعی خلق میکند. روایت هایی که از آنها شخصیتِ نه فانتزی و منفی که زمینی و خودمانی، همین هایی که در کوچه و بازار و جمع صمیمی و رفاقت هایمان ممکن است ببینیم، میسازد. کتاب را دوست داشتید بخوانید و بخندید. خدا اجر شهید حسن عبداللهی باصفا را زیاد کند و دست ناشر و نویسنده بابت خلق این اثر بدون سانسور درد نکند.

18 بهمن
مقابل ضریح علمدار کربلا
[کتاب در نجف تمام شد]