ارلینگ کاگه همونطور که از عنوان کتاب مشخصه تعریف جدیدی یا به تعبیری تلاش کرده در ستایش پیاده روی و سکوت در زمانی که درگیر هیاهوی زندگی و شلوغی که اسیرش هستیم، بنویسه. سکوت صرفا به معنای این بی کلامی نیست بلکه به معنای دوری از هیاهو یک و جور سکوت درونی مد نظر کاگه است. ( میشود آدمی در جهان هم حاضر باشد هم نباشد؟ به نظرم میشود ص 78) مثلا در یک ارتباط عاشقانه، کاگه معتقد است نزدیکی و صمیمت واقعی وقتی به دست می آید که هر دو کمی ساکت باشند. از نظر کاوه گپ و گفت نوعی مکانیسم دفاعیه در برابر حقیقت. (وقتی آنچه میخواهم در آغوشم است کلمه ها اضافه های دورریختنی اند ص 95) بخش دوم کتاب درباره پیاده رویه. اگر بپرسند از کسی که علاقه داره به پیاده روی، شاید چندتا فایده پزشکی بگه اما کاگه عمیق تر به این موضوع نگاه میکنه. به طور کلی ما به حواسمون عادت کردیم اما کاگه مارو میخواد دعوت کنه به توجه به این حواس و محیط پیرامون. چیزهایی که واقعی ان. برای منی که قبل از خوندن هم از پیاده روی و سکوت لذت میبردم خیلی کتاب خوبی بود... 
      

        تعبیر "سرآمد شهدا" وادارم کرد که کتابو بخونم اما اواخر کتاب به ذهنم رسید این تعبیری که رهبری به کار بردن شاید به واسطه شناخت قبلیه چون کتاب جواب این پرسش رو که شهید علی کسایی چرا باید سرآمد شهدا باشه رو نمیده به نظرم.  «آخرین فرصت زندگی»  روایت زندگی شهیدی است که عید غدیر متولد شد عید غدیر ازدواج کرد و عید غدیر شهید شد. و جالب اینکه من هم کتابو عید غدیر شروع کروم. نکته قابل توجه برای من در زندگی شهید توجه به نهج البلاغه بود. 
      

        بازشناختن غریبه سخنرانی ایزابلا حماد فارغ التحصیل دانشگاه آکسفورد درباره تصور طرف غربی به انسان فلسطینی است. اینکه وقتی دنبال این هستیم ثابت کنیم 80 هزار کشته در فلسطین انسان هستند، باید در اصل بپرسیم که چرا انسان بودن آنها را باید ثابت کنیم؟ اصلا چرا انسان بودن آنها محل تردید است. در اصل این پرسش بیانگر این است که از نگاه غربی، انسان بودن غیر غربی ها محل تردید است. حماد معتقد است این نوع نگاه که خروجش اش بشود «آهان، آنها هم انسان هستند» نه یک توجه که نوعی نظارت است. یعنی انسان غربی بعد از اینکه متوجه شد آنها انسان هستند این سوال را به عنوان ناظر برای خودش مطرح میکند که آیا ممکن است این فجایع برای او هم اتفاق بیفتد یا خیر؟ اگر خطر ندارد که عبور میکند و الا اگر خطر را حس کند به همدلی میرسد که البته اگر بشود اسمش را همدل گذاشت. حماد معتقد است این همدلی در ادامه همان خشونت استعماری است چرا که این همدلی نوعی بی توجهی است. در واقع ناظر غربی نگاهش این است که به گروهی ضعیف ظلمی شده و حالا او را دلداری میدهد و تمام. حماد میگوید نباید گذاشت این قصه را انسان غربی تعریف کند تا پایان قصه را خودش اینگونه رقم بزند او معتقد است قصه باید توسط خودمان، بین خودمان و به شیوه خودمان تعریف شود او این بیرون فکر کردن از نگاه غربی را بازشناختن نامگذاری میکند.
      

        یه کتاب جمع وجور درباره تاریخ فلسطین. نکته مثبت کتاب  نویستده حلال زادشه. ایلان پایه خودش مورخ اسرائیلیه که نزاع بین فلسطین رو نه در 7 اکبتر که از 1882 میدونه. بعد از خوندن کتاب میفهمید که بهترین تعبیر برای اسرائیل حرامزاده بودنشه. رژیمی که با پول و استعمار بریتانیا و اختلاف بین اعراب و حمایت های آمریکا تاسیس شد و حتی اگر خود بریتانیا و آمریکا میخواستند یه جایی کارو مدیریت کنن اسرائیل دست به ترور نماینده هاشون میزد. نکته بعدی کتاب هم برام اهمیت وحدت بود. متاسفانه بخشی اعظمی از وضعیت فعلی نتیجه عدم وحدته که از زمان مرحوم امام تا الان مورد تاکید رهبریه. به نظرم پررنگ کردن نقش تاثیر اختلافات در سیر وقایع خیلی میتونه کمک کننده باشه برای اهمیت وحدت در ذهن مسلمین.

8 خرداد 1404
      

         من این کتابو جدای از معرفی درخواست میکنم لطفا اگر علقه ای به انقلاب اسلامی دارید بخونید.
چرا؟
اگر با آقای میرباقری آشنا باشید میدونید ایشون معتقدن یک درگیری حق و باطل در عالم از زمان خلقت وجود داشته و در عصر حاضر رسیده به درگیری اسلام و غرب. با محوریت انقلاب اسلامی و آمریکا. خوندن آثارشون به شما یه نظام فکری تمدنی میده که بتونید اول نسبت به اعتقاد به انقلاب اسلامی یک عمقی ببخشید و اون رو حادثه خرد نبینید و اینکه بتونید تمام وقایع و اتفاقات رو بر اون اساس تمدنی تحلیل کنید.
این کتاب سخنرانی های ایشونه در سال 1394 1396 و 1392. از وقایع خارجی تا داخلی و انتخابات. و شمایی که دارید میخونید میتونید تحلیل هارو با وقایعی که اتفاق افتاده ارزیابی کنید که چقدر درسته. علتش رو من توی همون نظام فکری تمدنی میدونم که یکی از خروجی هاش همین دوره روایت انسانه
در کل کاش این کتاب تبدیل میشد به یه جریان مطالعه بین طرفداران انقلاب تا یک نظام فکری خوبی همگی داشته باشن.
      

        به شدت نظرم اینه کتابا رزقن. من اگر به خودم بود سمت این کتاب برای خرید نمیرفتم اما یکی از هم اتاقی گذاشته بود جلوی چشمم و برداشتم و خوندم. و حقیقتا چسبید. کتاب خودنوشت زندگی حاج قاسم سلیمانیه، دوران کودکی تا اوایل جوانی. از همون ابتدا همراه میشید با جزئیاتی از زندگی روستایی همراه فقر که این بخش از زندگی حاج قاسم برام جذاب و جالب بود. از کارگری حاجی توی رستوران و کاشی کاری تا اونجایی که برای اولین بار اسم مرحوم امام رو میشنوه. واقعا بهم ثابت شد اون گرمای کلمات که یک نویسنده به روح منتقل میکنه با کلاس نویسندگی به دست نمیاد کلمات باید از روحی متعالی مثل حاج قاسم باشه تا بتونه فقط توی 60 صفحه روحیه خواننده رو گرم کنه. شاید هم برای من اینطوری بود.

تو مدت خوندنِ کتاب که از فقر و جزئیات زندگی روستایی نوشته بود دائم فکر میکردم چه روحیه ای غیر روح الله خمینی میتونست یک بچه فقیر روستایی رو تبدیل به سردار جهان اسلام و پناه مظلومین منطقه کنه؟ کدوم مکتب؟ هرچقدر دوست دارن یه عده از جمله  « اگر نبود خمینی نبود اسلامی» گلایه کنند اما واقعیت اینه اگر نبود خمینی در غیاب حضرت حجت، قاسم سلیمانی، کارمند اداره آبی بیش نبود.
      

        ما غالبا مرگ رو برای همسایه میدونیم  مگر کسی که عزیزی از دست داده باشه که تا یه مدت یاد مرگ بر روزمرگیش غالب باشه. حدود یک سالی میشه در همین نزدیکی ما بیش از پنجاه هزار انسان کشته شدن و درک ما صرفا از کشته شدن غیر نظامی ها، یک سوگ احساسی ناشی از تصاویریه که دل هر آدمیزادی در رنج فرو میبره اما واقعیت اینه ما هیچ درکی، هیچ درکی، و هیچ درکی از اونها نداریم. نه تنها مردم غزه که هرجایی که ناامنی بر منطقه غالبه درک زیست اون مردم برای ما که در سایه امنیت هستیم، سخته. درکی از اینکه یک پدر با چه رویایی فرزند دار میشه، بزرگش میکنه، مدرسه و دانشگاه میفرسته و نهایتا با جنازه ای پر خون و چند نفری که برای خوندن نماز میت ایستادن مواجهه میشه، سخته و حتی غیرقابل درکه. ما نیاز داریم برای همدردی، به نزدیک شدن به آنچه در واقعیت اتفاق میفته. به اون چیزی که یک پدر افغانستان یا اهل غزه در سوگ فرزندش تجربه میکنه. کتاب جان پدر کجاستی روایت یکی از همین لحظات در اطراف کشور ماست. روایت هایی از حادثه تروریستی دانشگاه کابل در سال 1399. عنوان کتاب روایت پدریه که بعد از 252 بار تماس با فرزندش در دانشگاه کابل برایش نوشت: "جان پدر کجاستی؟

اولین کتاب 1404
      

        مباحث فلسفه در عین سختی شیرینه. این کتاب هم که با توجه به تخصص استاد طاهرزاده یعنی مباحث حکمت متعالیه ملاصدرا به مباحث مرتبط با حضرت حجت پرداخته. یک جاهایی از کتاب شاید درکش سخت باشه اما مطالب قابل استفاده زیادی داره
      

        🖋| میاندار، روایت واقعی از شهدا |

واقعیتش دیگر نه میلی داشتم برای خواندن کتب مربوط به شهدای مدافع حرم و نه روزی ام بود. اما قبل سفر خیلی چشمم به معرفی کتاب میاندار میخورد. در یک گروه کتابخوانی هم با قیمت مناسب دیدم و خریدم. حالا یا روزی من بود یا روزی شهید که همراه این روزهای سفر نجف بود و خواندم و یادش کردم. کتاب میاندار روایت زندگی شهید حسن عبدالله زاده، به زبان خودش است. حسن عبدالله زاده واقعی است و خودش را به اعتبار اینکه سردارزاده است سانسور نکرده است و نویسنده هم متعهد بوده به این روایت. شما با حسن عبدالهی در آسمان ها و معنویت فانتزی دور نمیزنید. در دعوای سر کلاس ها و تخس بازی هایش همراه هستید. همان لحظه ای که در جواب فحش معلمش به او میگوید "ننته" یا همان لحظه هایی که در جنگ به خاطر فحش های ناموسی فرمانده تیپ فاطمیون به سربازان روسی و پوتین میخندیده. حسن عبداللهی حتی جنگ را هم سانسور نمیکند. بله جنگ همیشه پیروزی و شجاعت نیست. ترس و فرار هم دارد. حسن عبداللهی از ترسیدن و زیرکار در رفتن سربازان و فرماندهان هم میگوید. هرچقدر این مدت به دلیل رویه رمانتیک سازی شهدا از واقعیت زندگی آنها فاصله گرفتیم و به دنبال محبوبیت سازی فیک بودیم، این مدل روایت مارا به آنها نزدیک میکند و محبوبیت واقعی خلق میکند. روایت هایی که از آنها شخصیتِ نه فانتزی و منفی که زمینی و خودمانی، همین هایی که در کوچه و بازار و جمع صمیمی و رفاقت هایمان ممکن است ببینیم، میسازد. کتاب را دوست داشتید بخوانید و بخندید. خدا اجر شهید حسن عبداللهی باصفا را زیاد کند و دست ناشر و نویسنده بابت خلق این اثر بدون سانسور درد نکند.

18 بهمن
مقابل ضریح علمدار کربلا
[کتاب در نجف تمام شد]
      

        نیاز داریم مرحوم امام رو بشناسیم. واقعا نزدیک ترین تمثال به سیره معصومین بودند. در زمانی که مراجع بزرگ درگیر فقه و اصول بودند امام مسئله قیام لله رو مطرح میکنند و زندگیشون رو وقف این هدف میکنند. خدایا مارو با روح الله خمینی محشور کن
      

        چقدر قلم نویسنده را دوست داشتم. از کودکی همراهتان میکرد. همزمان با رحلت و سیر زندگی عالم بزرگ اسلام آیت الله مرعشی نجفی همراه میشدید. 
      

        کتاب ۲جلدی ولایت الهیه به عنوان اولین کتاب برای شروع آشنایی با مبانی آیت الله میرباقری به مبحث ولایت پرداخته است. نوع نگاه ایشان به ولایت صرفا محدود به مباحث کلامی نیست.اجمال بحث ایشان در نیمی از کتاب ذیل آیات نور و آیت الکرسی و با توجه به روایات این است که توحید محدود به توحید در خلقت نیست بلکه آن توحیدی که برای ما لازم است توحید در پرستش و به تعبیری تولی به ولایت الهیه و تسلیم بودن به ولایت الهیه است و این از همه خواسته شده است و چون اهل بیت در تولی تام به ولایت الهیه گوی سبقت بردند در ظرف وجودی خودشان مجاری ولایت حق بر همه عالم شدند بنابراین ولایت آنها از شئون توحید و جز ارکان توحید است و حقیقت دین هم چیزی جز تولی به این ولایت و تبری از ولایت اعدائشان نیست. چه در حوزه فردی چه در حوزه اجتماعی و در عرصه های فردی اجتماعی و تاریخی.
      

        چقدر عجیبه سرنوشت انسان ها. به خصوص در صفحات آخر کتاب که صحبت از پدری و مادری شد که دیگر خبری ازشان نبود اما دختری که با ازدواجش با یک ایرانی مخالف بودند حالا مسلمان و مادر شهید شده بود.
      

        من همیشه از هرچیزی که نمایشی از روانشناسی های زرد باشد فراری هستم اما شنیدن داستان های واقعی کسانی که از ظلمت به نور آمدند برایم با ارزش بوده. ویولون زن روی پل از همین جنس است، واقعی است، همانطور که شاید آبرویش را به قول کسانی که مانع نوشتن این کتاب شده بودند کنار گذاشته اما در واقع باباخانی هرچیزی که از واقعیت دور است را کنار گذاشته و شنیدن حقیقت همیشه لذت بخش، کمک کننده و راهگشاست. با اینکه موضوع روایت اعتیاد است اما نویسنده به خوبی روایت را با مفهوم امید پیوند زده است.