یادداشت معصومه صدیقی

        بعد از تموم کردن کتاب رشد، این بهترین کتابی بود که میتونستم بخونم  تا منو از سردرگمی خارج کنه و بتونه تا حدودی به افکارم سمت و سو بده 
در کنار همه بریده هایی که از کتاب منتشر کردم این بخش از خاتمه کتاب رو هم دوست داشتم اینجا بنویسم:
اگر او را می‌خواهی از کوچه هستی بگذر.
بیرون از این کوچه درد آلود ،
آن سوی《نیل》 هوس آلود،
آن، وادی《ایمن》،
آن، قله مقصود است.
و در این وادی تو بی پا،
و بر این قله، تو بی هیچ،
تنها با او می آیی.
و به سوی او می‌آیی.
و در این آ‌مَ‌دَ‌ن
از تو
در تو
نشانی نیست...