یادداشت محمد مهدی

        باسمه
🔰 دیشب تموم شد. کتاب از سه بخش تشکیل شده که صحبتهای محرمی آقای قنبریان در سالهای مختلف، پایه اون رو تشکیل میدن. برای نگارش کتاب، این مطالب تقویت شدن و برای مطالب، اسناد قرار داده شده که منطقی هست.
🔰 بخش اول واقعاً فوق العاده بود. یعنی هم مطلب تازه داشت؛ هم به شدت از لحاظ تحلیل تاریخی قوی. با اینکه قبلش «دو امام مجاهد» رو خونده بودم؛ ولی واقعاً این فصلش خیلی حرف داشت 👌 گرچه نقب ایشون به زمان حال حتی در این فصل هم بهش نقد وارد هست.
🔰 بخش دوم یهو افت کرد! نه اینکه بد باشه ها؛ حرف جدید یا بینش تازه ای که بخواد رقم بخوره، از این موارد اصلاً نبود.
🔰 بخش سوم که دوباره شروع به تحلیل تاریخ پایه کرد، دوباره رو به اوج رفت. زمانی که به تاریخ معاصر رسید، دوباره سقوط کرد 😂
🔰 یه بخشش ربط داره به رشد آدم ها که هرچقدر جلوتر بیان، بالآخره پخته تر میشن. فصل اول جدیدترین فصل بود و فصل سوم قدیمی ترین. گرچه همونطور که گفتم، سعی بر تقویت مطالب بوده؛ ولی پایه و اساس یه متن سخت تغییر میکنه… مورد بعدی هم به اهمیت ورودی در تحلیل برمیگرده؛ هرچی اطلاعات دقیقتر، تحلیل بهتر. لذا در بخشهای تحلیل تاریخی میبینین که کیفیت مطالب خیلی بالاست؛ ولی در مطالب روز واقعاً چنگی به دل نمیزنه…
🔰 من بهشش سه ستاره میدم؛ ولی واقعاً توصیه میکنم که این کتاب رو بعد «دو امام مجاهد» بخونین؛ خیلی هم افزایی مثبتی رقم میزنه! در ضمن میتونین نقاط ضعف تحلیل کتاب رو هم بهتر تشخصی بدین 👌
پ.ن: کتاب دویست و اندی صفحه نباید اینقدر طول بکشه؛ ولی اگه مشغولیت پایان نامه ای داشته باشین، احتمالاً میکشه 😂