یادداشت محدثه گرافر

        ایده‌ی خوبی داشت و قابل تحسین. اما به نظر می‌رسید نویسنده اصرار داشته در یک تعداد مشخصی صفحه، کار خود را به پایان برساند. نیمی از کتاب در فصل آخر بود و نیمی دیگر در بقیه فصل‌ها.
یک ستاره دیگر هم کم شد از این بابت که در بعضی قسمت‌ها دیالوگ‌های عوامانه‌ی مردم، حالت ادبی پیدا می‌کرد و نامانوس بود؛ نویسنده جای مردم حرف می‌زد انگار...

سه ستاره، اما قابل تحسین! چون تشویقمان می‌کند تاریخ معاصر بخوانیم...