تنهایی، مفهومی که همیشه انسان همیشه باهاش درگیر بوده.
این تنهایی به دو صورت تجربه میشه، تنهایی که فرد نسبت‌به بقیه موجودات جهان تجربه میکنه که بهش تنهایی اگزیستانسیال میگن و تنهایی که از نبود یا کم‌بود ارتباطات اجتماعی به‌وجود میاد.

تو این کتاب لاهیری با نثری شیرین و‌ روان، به توصیف تجربه‌ی این دو نوع از تنهایی با زندگی روزمره و پاتوق‌های میپردازه 
تو هر بخش با پاتوق خاصی که این دختر بی‌نام میره و حال و هوایی که داره آشنا میشیم

زندگی شاید گنجی ساده باشه که در گوشه کنار‌های روزمره پنهان شده و زمانی پیدا میکشه که بخوای قبولش کنی