یادداشت عطیه عیار

                برای رنج‌ها و دردهای نادیا و همه زنانی که به هر طریقی از داعش آسیب دیدن متاسفم. چقدر حیف که اون خانواده اونطور از هم‌ پاشید و زندگی به تلخ‌ترین شکل ممکن برای نادیا پیش رفت.

اما دردناک‌تر اینجاست که ملت‌ها بارها و بارها به استثمارگرها اعتماد می‌کنن و هر بار هم ضربه شدید می‌خورن و باز هم به خود اونها پناه میبرن.

نادیا تو نوشته‌هاش اشاره می‌کنه به اینکه وقتی آمریکا به عراق حمله کرد وضعشون به جای بهتر شدن، حتی از دوران صدام هم بدتر میشه. اما حالا داره تو قلب همون آمریکا و در جهت منافع اونها اقدامات بشردوستانه انجام میده.