یادداشت

        نمیدونم چی بنویسم... برای ما که طرفدار فرندزیم و شخصیت چندلر بینگ رو دوست داریم سخته بدونیم که اون کاراکتر دوست داشتنی با خودش چیکار کرده و چقد زود بعد از این کتاب غریبانه میمیره...
روزی که خبر فوت متیو پری رو شنیدم تا شب حالم خراب بود... انگار یکی از نزدیکانم،  یکی از دوستانم رو از دست دادم... با این زندگی ای که داشت مرگش خیلی چیز عجیبی نبود اما بازم وقتی اتفاق افتاد نمیشد باورش کرد و باهاش کنار اومد...
من نسبت به دیدن فرندز گارد داشتم. هنوز هم سیتکام اول زندگیم نیست ... ساینفیلد رو کار بهتری میدونم اما روزی که شروع کردم به دیدنش از کاراکتر چندلر با اون تیکه هاش خیلی خوشم اومد... گرچه شخصیت مورد علاقه م جویی تریبیانیه ولی چندلر هم جایگاه خودش رو داشت.
متیو پری بازیگر خوبی بود ... بازیگری که قدر خودش رو ندونست... متیو پری زاده شده بود که چندلر باشه...زاده شده بود که قرص بخوره و الکل بنوشه ... زاده شده بود که یه عده رو عاشق خودش بکنه و اینطوری بره...
زاده شده بود که این کتاب رو بنویسه و به یادگار بذاره
به قول جویی :

چیزی که مهمه خودتی متیو... آروم بخواب...تو همیشه در قلب ما جا داری