یادداشت

        🔴دکتر محمد دبیرسیاقی در پیشگفتار گزیده و مفید خود نوشته است این کتاب برگردان‏ روایت گونه  داستان‌ها و کارنامه شاهان ایران از شاهنامه فردوسی است. این پژوهشگر معتقد است ارج نهادن بر خرد و بر سخن و بر دین و پیونددادن این سه از نکات مهمی است که در شاهنامه قابل ردگیری است. او شاهنامه را سند لیاقتِ زبان فارسی و گنجینه‌ی فرهنگ و معارف ایران تا عصر فردوسی به حساب می‌آورد و مطالعه‌ی آن را بر همگان لازم می‌داند. 
در بخش زندگی‌نامه‌ی فردوسی از کم‌وکیف دورانی که فردوسی می‌زیسته مطلع می‌شویم. آن‌طور که دبیرسیاقی براساس پژوهش خود به اطلاع خوانندگان می‌رساند، این است که او در دوران سلطه‌ی محمود غزنوی هرگز به دستور وی به نظم شاهنامه نپرداخت و با او هیچ قراردادی ننوشت 

💥شاهنامه از بزرگترین و مهمترین منظومه های حماسی جهان است و نه تنها در ایران بلکه در جهان نیز خوانندگان بیشماری دارد. بر هر ایرانی واجب است که با خواندن این اثر جاودانه روح باستانی و نامیرای ایران را در طول تاریخ درک و فهم کند. اما از آن جایی که این اثر در قرن چهارم نگاشته شده است ممکن است خواندن و فهم آن برای ما کمی مشکل باشد. محمد دبیر سیاقی، شاهنامه شناس برجسته معاصر، کوشیده است این اثر را با زبانی ساده و روان و به صورت داستانی در اختیار مخاطب مشتاق بگذارد.  از جمله قسمت‏های بسیار جذاب این اثر، هفت‌خان رستم و نیز هفت‌خان اسفندیار است که به نثر برگردانده شده است. این هفت‌خان‌ها چنان زیبا به نثر آمده‌اند که هر خواننده‌ای را وسوسه می‏کند آن‌ها را در دورهمی‏ها و مهمانی‌ها و حتی برای فرزندان خود قرائت کند و از این امکان منثور در شب‌های بلند توشه‏ای بسازد.

💥نکته‌ای که لازم است پیش از مطالعه این اثر از آن مطلع باشیم یکی همین که متن منثور شاهنامه، برگردان بیت‌به‌بیت و کلمه‌به‌کلمه نیست ؛ بلکه برگردان‌گونه کوتاه و ساده‌ای است بی‌آنکه از اصل مطلب هیچ نکته‏ای کاسته شده باشد. 
وفاداری کامل به جزئیات: شاهنامه، مشابه بسیاری از داستان‌ها و رمان‌های بزرگ تاریخ ادبیات جهان، سرشار است از جزئیات؛ جزئیاتی که همانند تزئینات و ریزه کاری‌های به کاررفته در یک ساختمان و بنای عظیم، هوش از سر مخاطب می‌رباید و ناخودآگاه، او را به تحسین طراح و مجری آن بنا و درباره متن‌های آگنده از جزئیات ریز و درشت، به تحسین نویسنده و خالق آن متن وامی دارد.
نه چیزی بر محتوای شاهنامه افزوده و نه آن را بیت به بیت و کلمه به کلمه بازنویسی کرده، اما از طرفی هیچ نکته‌ی مهمی از جزئیات داستان‌ها یا حتی از بخش‌های غیرداستانی را از قلم نینداخته و از طرف دیگر موفق شده است تمام این کتاب سترگ را در حجمی حدود 450 صفحه بازنویسی کند.