یادداشت آرمان ابوالحسنی

                جمهوری وایمار از هرلحاظ پدیده عجیبی بود.یک جمهوری که به گفته برخی مرده به دنیا آمد و پس از تقریبا چهارده سال قدرت را به هیتلر واگذار کرد.جمهوری وایمار از دل بحران های جنگ جهانی اول و امپراتوری قیصر ویلهلم زاده شد.بسیاری از سیاستمداران آن از نجبا و مردان لیبرال بورژوای دوران امپراتوری بودند که ذاتا به جمهوری علاقه نداشتند بلکه در عمل انجام شده قرار گرفته و جمهوری خواه شده بودند به عبارتی جمهوری خواه مصلحتی بودند.قانون اساسی وایمار که یک قانون مصالحه جویانه و شدیدا توافقی بود اختیار زیادی را برای رئیس جمهور درنظر میگرفت و حتی به او اجازه موقت برقراری دیکتاتوری و انحلال پارلمان را میداد.بنابراین ساختار قدرت دو-مرجعی بود یعنی رئیس جمهور و پارلمان مرجعیت سیاسی داشتند. این جمهوری تنها دو رئیس جمهور به خود دید: فردریش ابرت از حزب سوسیال دموکرات و پاول فون هیندنبورگ که فرمانده ستاد ارتش رایش در جنگ جهانی اول و شخصی سنتی و محافظه کار بود.یکی از دلایل صعود حزب ناسیونال سوسیالیست کارگری آلمان (نازی) در سالهای پایانی جمهوری وایمار این بود که از سال 1930 شخص هیندبورگ کابینه های ریاستی شکل میداد که وابستگی صدراعظم و کابینه را به پارلمان کاهش میداد و قدرت غیردموکرات را افزایش.
این کتاب برای هرکس که به صعود هیتلر یا سیاست مدرن و سیاست آلمان علاقه مند باشد جالب خواهد بود.