یادداشت بابک افتخاری

        با مطالعه کتاب مسئله اسپینوزا، شیفته اون کتاب شدم، من معمولاً خیلی کند میخونم، ولی یکروز رفتم اسپینوزا رو بیست صفحه بخونم، یهو بخودم اومدم دیدم دویست صفحه خوندم، برام بیسابقه بود. به آثار یالوم علاقمند شدم و این کتاب وقتی نیچه گریست رو خوندم. باندازه اسپینوزا برام جذاب نبود، ولی بازم لذت بردم. بنظرم اروین دی یالوم در معرفی و شناساندن فلاسفه نظیر نداره. تصور کنید من کمترین آشنایی با فلسفه نداشتم بااین حال این دو کتاب برام خیلی جذاب بود. برام جالب این بود که هردو فیلسوف شیفته زرتشت، پیامبر ما ایرانیهابودن. بنابراین حتما باید کتاب چنین گفت زرتشت، اثر فردریش نیچه رو بخونم. بعدش دوباره بیام سراغ یالوم و اینبار آشنا بشم با شوپنهاور، توسط کتاب درمان شوپنهاور.