اتحادیه ابلهان و ایگنیشس جی. رایلی عجیب و غریبی که خودش رو جدا از جامعه و زمانه‌ش حس می‌کنه...
اولین بار این کتاب رو سال ۹۵ خوندم و امسال هم سه ماهی دستم بود که دوباره بخونمش! همچنان نظرم رو همون ۴ ستاره‌ایه که اون سال دادم و از سابقه‌ی گودریدز به اینجا منتقل شدن.

ایگنیشس یه پسر سی ساله‌ی تحصیل‌کرده‌س با جهان‌بینی فلسفی خاص خودش اما بدون شغل (تا وقتی که مجبور می‌شه). با این همه سوادی که حتی ادبیات حرف زدنش رو هم خاص می‌کنه، بلد نیست با نزدیکانش چطوری ارتباط درست برقرار کنه. به انحرافات سینما و تلویزیون انتقاد داره اما هیچ فیلم جدیدی رو هم از دست نمی‌ده! به دنبال انجام کارهایی تو جامعه برای احقاق حق سیاه‌پوست‌ها یا فعالیتی در راستای صلح جهانیه اما بیشتر برای اینکه حال هم‌دانشگاهی سابقش رو بگیره! و...

اتحادیه ابلهان کتابیه که آدم هم از دست شخصیت‌هاش اعصابش خورد می‌شه و هم نگران عاقبت‌شونه. و این نه فقط در مورد شخصیت اصلی (ایگنیشس) بلکه در مورد شخصیت‌های فرعی کتاب هم برقراره. اصلا یه جذابیت کتاب برای من همین بود که داستان تعداد زیادی شخصیت رو می‌خونیم که جلو میره و به هم گره می‌خورن. اگه قرار بود نزدیک ۴۷۰ صفحه فقط از ایگنیشس بخونیم اصلا جالب نمی‌شد :))
جدای از خود داستان و نقد و تحلیل‌های مختلفی که وجود داره، به نظرم این شخصیت‌ها با ویژگی‌های اغراق‌شده‌ی رو اعصاب‌شون (همه‌ی این اعضای اتحادیه‌ی ابلهان!) این قابلیت رو هم دارن که آدم رو با ویژگی‌هایی خودخواهانه یا رفتارهای اشتباه در خودش روبه‌رو کنن.