یادداشت زاهده صالحان

        کتاب سی و پنج کیلو امید، داستان پسر نوجوانی به نام گرگوآر است که به رغم داشتن استعداد و خلاقیت از درس خواندن متنفر بوده و نمی‌تواند مدرسه را تحمل کند.

آنا گاوالدا در این داستان کوتاه در کنار روایت زندگی گرگوآر، به اهمیت پذیرش تفاوت های فردی، حمایت خانواده و تلاش برای رهایی از ناامیدی اشاره دارد.

شاید در وهله اول اینگونه به نظر برسد که کتاب بر این مطلب تاکید دارد که تنها راه دستیابی به موفقیت، تحصیل در مدرسه نبوده و هرکس باید به دنبال استعداد خود برود. پیامی که برای مخاطب نوجوان مضر بوده و میتواند موجب از دست رفتن انگیزه های او و حتی رها کردن درس و مدرسه شود. 
اما کمی که جلوتر می‌رویم متوجه میشویم که نویسنده در بخش های مختلف داستان براین موضوع تاکید دارد که حتی اگر در آینده هدف دیگری غیر از ادامه تحصیل داری هم، باید تا اندازه ای درس خوانده باشی. زیرا بدون معلومات کافی نمیتوان کاری از پیش برد. مطلبی که پدر و پدربزرگ گرگوآر در راهنمایی هایشان نسبت به او بر روی آن تاکید دارند.