یادداشت رقیه رحمانی

        بعد ار اینکه کتاب را تمام کردم داشتم به این فکر میکردم که موش ها و ادم ها در گوشه ی سردی از همان جهان خوشه های خشم رقم میخورد، در گوشه ای دو دوست راهی سفر هستند و درگوشه ای دیگر خانواده ای ، و نقطه مشترک هردو رستگاری دردناک  و پایانی  است که انتظارشان را میکشد، ادم ها جایی در این سفر و صفحات باید تمام شوند.
خوشه های خشم به واسطه فیلمی که جان فورد با اقتباس از ان ساخته شناخته شده تر است ولی اگر نظر من را بخوانید این کتاب همان چیزی است که باید باشد بدون توصیفات بسیار طولانی و شخصیت های بسیار خوشه های خشم و قدرت داستانگویی و اثرگذاری هزاران برابری ، این کتاب یک جمله اضافه ندارد ، در صفحات کم داستانش را میگوید و تمام میکند و یک کلمه  نتیجه گیری و جملات سنگین ندارد چون درستش همین است .
 نام این داستان از سروده رابرت برنز برگرفته شده‌است : چه بسیار نقشه های موشها که توسط ادم ها نقش بر اب میشود . { موش در اینجا نماد کارگران و تهی دستان است }