یادداشت سمیرا علی‌اصغری

                انگار که تو بیابونِ ادبیاتِ داستانی معاصر، یه درختی روییده به اسمِ این کتاب  که نه‌تنها قد کشیده و سبز شده، بلکه برگ و بار و سایه هم داره.
داستان لایه‌لایه در هم پیچیده، راوی در راوی، ولی اصلش فقط یک ماجراست و راوی یکی. آخرش تو می‌مونی و خودت که چطور از پسِ این تکثر، "اون اصل واحدی" که مقصود نویسنده است، پیدا کنی.
اسفار کاتبان، آدمو رو به آینده‌ی داستانِ ایرانی امیدوار می‌کنه.