یادداشت ستایش احمدوند

        زندگی با آدمای خاص سخته..
با آدمایی که جسم و روحشون برای خودشون نیست..
آدمایی که به افق های بلاتری فکر می کنند و مال این زندگی و دنیا نیستند :)
ولی من فکر می کنم سمیه خوب از پسش براومد!
رنج داشت ، حرص میخورد..ولی عشقش به آقا مصطفی بیشتر از این حرفا بود :) آقا مصطفی سمیه رو هم بزرگ کرده بود!
و مطمئنم الان دستش خیلی باز تره..
هم تو تربیت فرزند ، هم توی کمک و اثر گذاری روی بقیه.
آقا مصطفی خیلی مردی (:

دعـا بخوانید بـرای عاقبت بخیریِ ما... 
شمایی که ختم به خیر شد عاقبتتان !