یادداشت فاطمه پهلوان علی عسکری

دا
        دا روایتی است ساده و روان از مقاومت مردم خرمشهر در برابر بعثی ها که ۳۴ روز به طول انجامید اما راوی  قصه ( سیده زهرا حسینی) در روز ۲۴ ام مقاومت به خاطر مصدومیت به پشت جبهه منتقل میشه بخش اعظم این داستان در مورد این ۲۴ روز هست از مسجد جامع گرفته تا غسالخانه ی جنت آبادو بخش های بعدی کتاب در مورد اتقافات بعد از سقوط خرمشهر و جنگ زده ها که در کمپ ها و مناطق مختلف زندگی میکردند که این نوشته سختی ها را به خوبی روایت میکند
و بعد اتفاقات به سرعت پیموده میشود ازدواج ها ، آزادی خرمشهر ، درگیری برخی از نظامی ها تا سال ۷۲ و این کتاب پایان می یابد

نکات مثبت:

۱) این کتاب نقش زنان رو به خوبی در جنگ نشون میده که بیش از غذا پختن و شستنه ( چون وقتی در مورد نقش زنان در جنگ‌ گفته میشه اینا به ذهن مردم میاد)

۲) روایت هایی شنیدنیه رو بیان میکنه که میشه گفت برای مردمی که فقط خبر از سهمیه شهدا و جانبازا دارن براشون قابل تامله

۳)نقش زنان حتی دور از جنگ رو به خوبی نمایش میده که چقدر صبر و استقامتشون قابله ستایشه


علت کامل امتیاز ندادنم این که:
۱) کتاب طولانیه و خیلی ها از خوندش صرف نظر میکنن
۲)بعد از سقوط خرمشهر کتاب به زودی طی میشه و چون بخش اول این کتاب با جزئیات بیشتری بود خواننده از بخش دوم هم همچین توقعی داره 

      
2

12

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.