یادداشت زهرا عشقی مُعز

                کتابی بود که اسمش و توضیحات اولیه اش جذبم کرد و بعد از مدتی اشتیاق  و جستوجو تونستم توی کتابخونه ی محل به شکل غافلگیر کننده ای پیداش کنم و چشمام برق بزنه.
به بهانه خوندنش برای برادرم امانتش گرفتم بیشتر از همه خودم ذوق داشتم و کنجکاو بودم که این اثر مصور از شل سلیور استاین و با ترجمه رضی هیرمندی رو بخونم.
نشستم رو مبل و شروع کردم. با اینکه حدود ۴۰ صفحه است اما چون مصور و کم‌متن هست خوندنش ۵ دقیقه بیشتر زمان نگرفت.
حین مطالعه به نکات مختلفش دقت کردم و حالا میخوام براتون  بازگو کنم:
۱.برای بچه ها هرچی کتاب پر تصویرتر و کم متن تر باشه، جذاب تره. این کتاب این ویژگی رو داره. تصاویر ساده هستن و با رنگ سیاه در صفحات سفید طراحی شدن. اما در عین سادگی ریزه کاری های لازم در نظر گرفته شده و رو تصاویر  مکث خواهید کرد چون تاحدودی تامل برانگیزن.
۲. مخاطب کتاب سن و جنس خاصی  نیست  و از ۲ سال به بالا توصیه میشه( بدلیل درک بچه ها از دوستی  و ارتباط تقریبا بعد از ۲ سالگی)
۳. مفهوم کلی ای عمو شلبی میخواد بگه اینه:هم داشتن و  هم نداشتن دوست/ همراه/ همسر/ همسیر / مکمل و... ، دردسرهای خاص خودشو داره.
وقتی نداریش و دنبالش میگردی یه جور رنج میکشی، وقتی هم که داریش باید از خواسته های خودت یا کارهای که قبلا میتونستی بدون اون بکنی، بگذری.

جمله طلاییش این بود:
_ خوب شاید دلت می خواهد قطعه خودت باشی؟
+میتوانم هم قطعه خودم باشم و هم قطعه یکی دیگر.