یادداشت علیرضا شایان

                رمانی گیرا و تاریخی که علی رغم اینکه در زمینه تاریخ اسلام است اما به خوبی تونست از دام ایدئولوژیک شدن دوری کنه
کتاب یک راویه که روایت میکنه یک راوی بی‌طرف.
کتاب به خوبی واقعه ای رو بیان میکنه که فرق بین یه سری اعمال بی هدف (ظاهر نماز، روزه و...) که هیچ فاسقی باهاش مشکل نداره (حتی معاویه هم باهاش همسو هست)
رو با روح اسلام نشون میده.
یه جایی از کتاب هست که نقل به مضمون میکنم که میگه مشکل مشرکین با پیامبر خداپرستی نبود حتی بهش پیشنهاد دادند که خدای تو هم بیاد قاطی خدایان ما پرستش بشه 
اما وقتی مشکل پیدا کردند که پیامبر خواست مال هایی که به ظلم جمع کرده بودند رو بگیره 
الان مشکل اینام با حکومت علی نیست بلکه با اینه که علی میخواد جلوی سواستفاده اینارو بگیره.
 
امیدوارم بعد از خوندن این کتاب بازم دلخوش یه روتین دیندارانه
نمونیم